naakunachinavi.... ivi

ఎవ్వరికీ తెలియదుగా
నాలో ఈ వేదన,

ఎల్లలు దాటిన గోదారిలా
నాలో ఆవేదన,

గుర్తొచ్చిన ప్రతి నిమిషం
చూస్తున్నా ఒక నరకం,

చెప్పలేని ఈ శోకం,
చేరడుగా ఏ లోకం,

అందుకనే వ్రాస్తున్నా,
ఏ దిక్కున నువ్వున్నా . . .








ఇవాళ్టితో ఆఖరు

ఇక మాట్లాడకు అంది
నా మనసే,

తప్పెవరిదో తెలియదు,

నాదా ?

తనదా ?
తప్పుదా ?

తెల్చేదేవరో ?

తెలిపెదేవరో ? 








గాయం తగిలింది,
నాకా నా మనసుకా ?

మాయం అయినది,
నువ్వా మరి నేనా ?

శ్రావ్యం కాగలది,
మనకా మరొకరికా ?

శరణ్యం అనుకున్నది,
నిన్నా ఇక నేనా ?

ధ్యేయం  చివరికి,
మరుపా ఆ మరణమా ?

లక్ష్యం అన్నది,
మనసుకా నీ మనిషికా ?








వలచిన చెలిమే,
తలచిన క్షణమే,
ఎదురై నిలిచేనే,

నిన్నే పిలిచి,
నన్నే మరచి,
నీకై వగచి,
కాలం నిలిచి,

మనసే కలచి,
వయసే అలసి,
లోకం విడిచే,
నిమిషం ముందు,

ఆఖరిసారి
పిలిచిన క్షణమే . . . 






మనసుకు కలిగెను ఎంతో వేదన,
చెంతే ఉన్నా కాదని  సొంతమని తెలిసాక,

ఇంకా కలిగెను ఎంతో శోధన,
అంతా జరిగెను నా వలనేనని,

చెబుదామనుకున్నా అన్నది అబద్ధమని ,
చేరుకుందామని నీ కౌగిలినని,
ఎంతో ఆశపడ్డానో,

ఇస్తావా ఇస్తావా,
ఒక్క అవకాశం ,
నన్ను నేను నిరూపించుకునేందుకు,
నిన్ను నాకు చేసుకునేందుకు,
ఇకపై ఎన్నడు దూరం కాకుండా ఉండుటకు,

లేక

ఇస్తావా ఇస్తావా,
ఒక్క అవకాశం,
నిన్ను మరువలేని ఈ జన్మను,
ఆఖరిసారి చూసుకునేందుకు
అటుపై అంతం చేసుకునేందుకు,

ఎందుకంటావేమో,

నాపై అన్ని హక్కులు నీవే నీవే,
నాలో అన్ని ఆశలు నీవే నీవే,
నాలో అన్ని ఊహలు నీవే నీవే,
నీవే నీవే నీవే నీవే,
కావే కావే జత కావే . . .








మూసి ఉన్న నా కన్నులు,
తెరవాలంటే ఎంతో భయం,
అందులో దాగున్న నీ రూపం,
నీరు కారి జారిపోతుందేమోనని,

మూసి ఉన్న మనసు తలుపు,
తెరవాలంటే ఇంకా భయం,
సుడిగాలి వచ్చి నా దీపం,
ఆర్పిపోతుందని,

భయం మాటున ఎన్నినాళ్ళో ఇంకా,
మనసులో మాట చెప్పే క్షణమెప్పుడో ,
తలుచుకుంటూ నిన్ను,
మలుచుకుంటూ నన్ను






చెప్పాలని మనసెంత  ఆరాట  పడినా ,
వినిపించే  దూరం  లో  నువ్  లేవని ,

చూడాలని  కనులెంత  కోరుకున్నా ,
కను  చూపు  మేర  ఉంది  అంతా  నీ  తలపులేనని ,

ఎంత  నే  నచ్చ  చెప్పినా ,
విననంటోంది  ఈ  నా  మనసే ,

అందుకే  ఆగలేక  పంపుతున్నా ,
ఈ  శుభాకాంక్షలను  నీ  ముంగిటకు ,

నే  కాకపోయినా  నా   మాట  ఐనా ,
నిన్ను  చేరగలదేమో  అని  . . .  








కాలాల తోడనే,
కలలే మరుగౌతున్న తరుణాన,

కలచి వేసెను ఒక చిన్న తలపే,

దూరమై మనుచున్న ప్రశాంత సమయాన,
రా తగునా ఈ రీతిగా,
కలత పెంచే మాటగా . . 






చక్కని ఆ చందురుడే
వెలుగుతుంటే నిక్కముగా,
ఏ దిక్కుకి చేరేనులే
కోటి దివ్వెల వెలుగే,

చక్కని ఓ చెలిమే
కదులుతుంటే నెచ్చెలి అయి,
ఎన్నటికీ పరుగిడరే
అంబరమున ఊర్వశికై ,

చుక్కాని కరువైన ఆ ఓడనే,
పట్టించుకోరు ఏ ఒక్కరూ,

గట్టులంట పుట్టలంట
కలిసి తిరిగిన పాటలన్నీ,
గురుతుకొస్తే ఈ పూట
విడిచిపోరే ఏ ఒక్కరూ,

గాలి అంటూ నీరు అంటూ
నేల నింగి నిప్పు అంటూ,
ఐదు మంది ఉన్నా
సాక్ష్యమివ్వను లేరా ఏ ఒక్కరూ,

నీది అంటూ నాది అంటూ
లేదు లేదు నాది అంటూ,
లెక్కలేసే మనుషులకు
మనది అంటూ చెప్పరా ఏ ఒక్కరూ,

రాతిరైనా పగలైనా
ఏది కాని సంధ్య ఐనా,
కలిసి నడవను చాలు
రెండు మనసులు అని తెలుసుకోరా ఏ ఒక్కరూ,

జాతి కాదు మతం కాదు
మానవతే ముఖ్యమన్నది,
ఎన్నటికీ ఎప్పటికే
తెలుసుకోరా ఏ ఒక్కరూ . . .










చెంత చేరిన విజయము
కొంత దూరము  నిలిస్తే,

అంత తీరిన ఆరాటం
ఇంతలో మితి మీరి పోతే,

వింత కాక మరేమిటి
కొత్తగా ఈ కథేమిటి ,

ఎంతగా వదిలేసినా
చింతనే మరి మిగులునా !!!








ఓ బాపూ నువ్వే రావాలి!
నీ సాయం మళ్ళీ కావాలి!!
జరిగే దుర్మార్గాన్నాపాలి!!
నువ్వే ఓ మార్గం చూపాలి!!