చెరిగిపోయిన గతమైనా…

చెరిగిపోయిన గతమైనా…

మిగిలి ఉన్న ఘట్టం అయినా…

నీవే కదా నాకు తెలిపినది…

కన్నీరు విలువైనవని

వృధా చేయుట తగదని…

ఆశ అనెడి బీజానికి

పన్నీరు వలె ఆసరానిచ్చి

ఏదో ఒక రోజు ఒక మహా వృక్షముగా మార్చునని

కనుకనే ఈ గుండెలోకి తొంగి చూస్తే

కేరింతలు కొట్టే ఒక వనము కనిపించును 

చప్పుడులేని ఈ కన్నీటి సంద్రములో

నవ జీవన వీణ మీటింది ఈ వనమే

ఎంత రక్తము ప్రవహించినా

ఈ గుండె గోడల్లో నీ పేరు కొట్టుకుపోదు

నా ప్రాణానికి హత్తుకుని ఉండి