పూవులై వికసిస్తాయి.

నీవు నన్ను పలకరించకపోతే
నా ఎదనిండా మౌనాన్ని నింపుకొని
ఓర్పుతో సహిస్తాను.
నిశిరాత్రి లో నిశ్చల నక్షత్రాల వలె
తలదించుకుని  ఓర్పుతో
ఎల్లవేళలా ఎదురు చూస్తాను.
ఉషోదయం కాకపోదు
కారుచీకటి పోకమానదు.
అప్పుడు నీ కంఠస్వర సువర్ణవాహిని
ఆకాశాన్ని బ్రద్దలు చేసుకుంటూ
క్రిందకు దూకుతుంది.
నీ పలుకులు రెక్కలొచ్చిన పాటలై
నా ఎదగూటికి ఎగురుతాయి.
నీ మధుర స్వరాలూ
నాయీ అదమి మొక్కల పోదాలనిండా
పూవులై వికసిస్తాయి.