నువ్వాడే నాటకంలో

నువ్వాడే నాటకంలో

నీ అంతరంగానికే పరిమితమైన

ఓ కీచురాయి పాత్రను

నువ్వు చేస్తున్న కర్మల్లో

కోల్పోయిన నా ఉనికిని శోధిస్తూ

గుండె తడారిపోయి తపిస్తున్న అస్తిత్వాన్ని

నువ్వేస్తున్న బొమ్మల్లో

రూపాంతరం చెంది

ఆనవాలు పట్టలేని అదృశ్య చిత్రాన్ని

నువ్వు రాస్తున్న కథల్లో

కనుమరుగైన సత్యాన్ని,

నువ్వు పలికే పైమినుకు మాటల ఇరుకుల్లో

ఊపిరాడని ఉపేక్షిత గీతాన్ని

అత్తరు వేసిన నీ ఆలోచనల తొక్కిసలాటలో

నూర్పిడి మిట్టనై నలిగిపోతున్నా…

ఒక్కసారైనా

నన్ను నువ్వుగా లోకానికి పంచు,

నువ్వు నువ్వుగా జీవించు

ఈ అలంకారాలన్నీ వొలిచి.