kavi

నేలపై పడుతున్న ప్రతి కన్నీటిబొట్టు నీ ప్రేమకి జ్ఞాపకమే,
నీ తలపులలో జీవించటం నాకు వ్యాపకమే,
నా కనుపాపలో నీ రూపమే,
నా ప్రతిశ్వాస నీ ప్రేమకి ప్రతిరూపమే,
నేను మాట్లాడే ప్రతిమాట నీ ప్రేమరాగమే,
నా ఆనందానికి కారణం నీ అనురాగమే,
నన్ను వదిలి స్వప్నమయ్యావు ,
నా గుండెలో చేరి సర్వమయ్యావు.
నా ప్రేమకి రూపం నువ్వు,
నా మనసుకి అపురూపం నీ నవ్వు.




ఎదురుగా శూన్యమే నిలిచింది
ఎదలలో శూలమై పొడిచింది
కనులే నిదుర మాని ఎదురుచూసే...
మనసే మోడుగా మారింది...
వెలుగే తోడుగా రానంది...
ఇంకా ఎంతకాలం నీ మౌనం...
ఏ పని... చేసినా... నీ పైనె ఉంటుంది ధ్యాసంతా
రేయని ...పగలని... భేదమే లేకుంది రోజంతా...
స్వర్గధామంలో నువ్వుంటే...
నరకకూపంలొ నేనున్నా...
నేలలా నేను నిలుచున్నా...
వానగా నువ్వు రాకున్నా...
ప్రణయమా...నువ్ పలుకుమా ఇంకెన్నాళ్ళు వేచి చూడాలి నీ కోసం...
ఎదురుగా శూన్యమే నిలిచింది
ఎదలలో శూలమై పొడిచింది
కనులే నిదుర మాని ఎదురుచూసే...





ప్రేమ - ఒక సాహసం!
ఎంతోమంది
ఎన్నో సాహసాలు చేస్తుంటారు . కొన్ని సాహసాలకు ప్రాణం పెట్టుబడి. కొన్ని
సాహసాలకు జీవితం పెట్టుబడి. ప్రాణాన్ని ,జీవితాన్ని - రెంటినీ మూట కట్టి ,
నీ గుప్పెట్లో పెడుతూ నేను చెప్పే మాటే 'నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను' .

ప్రేమను ఇస్తున్నాను అంటే అదేమీ వస్తువు కాదు పూవులా ఇచ్చేందుకు .
ప్రేమను ఇవ్వడం అంటే సర్వాన్నీ ఇవ్వడం . ఇవ్వడం అనేది ఎప్పటికైనా సాహసమే
కదా! అలా ఇవ్వగలమని నమ్మకం ఏర్పడినప్పుడే ఎవరైనా ఎవరినైనా
ప్రేమిస్తున్నాని చెప్పగలరు. స్వార్ధపరులు , పిరికివాళ్ళు, ఇతరుల కోసం
బ్రతకలేని కుంచిత మనస్కులు ప్రేమిస్తున్నానని చెప్పలేరు .

ప్రేమను ఇవ్వడం అంటే కేవలం ఇవ్వడమే. ఇందులో తిరిగి తీసుకోవాలనడం కానీ, ఏదో
ఆశించడం కాని ఉండదు. ప్రతిఫలం ఆశిస్తే ఇవ్వడంలో అర్థం ఏముంది? ఏదీ
ఆశించకండా ఇవ్వడం అన్నది ఎంత సాహసం కదా! అందుకే ప్రేమ - ఒక సాహసం. ఏ
ప్రేమలోనూ రెండు వైపుల నుంచీ ఇవ్వడం అనేది ఉండదు.

తీరా ఇంత సాహసంతో ఇస్తానన్నాక అవతలి వారు అక్కరలేదంటే ..?
దాని గురించి నీకెందుకు? ఇవ్వడానికి సిద్ధపడటమే నీ వంతు. తీసుకోవడం ,
తీసుకోకపోవడం అవతలివారి ఇష్టం. వారికున్నఅవసరం. అంతే! దాంతో నీకు నిమిత్తం
లేదు. చాలా కష్టమైన పని కదా. అందుకే అంటున్నా! ప్రేమ - ఒక సాహసం!






చీకటితో స్నేహం కుదిరింది
చీకటితో స్నేహం కుదిరింది

చెట్టపట్టాలేసుకుని సావాసం చేస్తున్నాను...
ఒకసారి పగలు నిన్ను చూడాలనిపిస్తే ఎలా అని అడిగినప్పుడు,
నీ కళ్ళు మూసుకో నీ చెంతే ఉంటాను అని చెప్పింది
పున్నమి వెన్నెల అలా ఉంటుందంట ఇలా ఉంటుందంట అని నేను చెప్పే కబుర్లు
చక్కగా వింటుంది నన్ను తన ఒడిలో పడుకోబెట్టుకుని..
ఒక రాత్రి నాకు పున్నమి వెన్నెల కావాలన్నాను.., అప్పుడు
నా తల నిమురుతూ నన్ను నిద్రపుచ్చింది
నాకు నేస్తం చెప్పనే లేదు
ఒక సాయంత్రం నా కబుర్లలోని వెన్నెలలాంటి వెన్నెల కురవడం మొదలుపెట్టింది...
నేను ఆనందాతిశయంతో అలానే చూస్తుండిపోయాను...
అది చెప్దామని చీకటిని పలకరించబోతే తను ఆందోళనతో
నా వైపు చూస్తూ దూరంగా వెళ్ళిపోతుంది...
నాకు భయం వేసింది
ఆ క్షణంలో ఏంచెయ్యాలో తెలియక...,
రెప్పలు మూసుకుని నా కన్నుల్లో చీకటికి చోటిచ్చాను...
అప్పటికే కన్నుల్లో నెలకొన్న గాఢార్ద్రత
నా చీకటి నేస్తాన్ని చిమ్మ చీకటిగా ఆవిష్కరించింది
నా నేస్తాన్ని అలా చూసి భరించలేకపోయాను
కానీ తను ఎక్కడ దూరమవుతుందేమో అని కళ్ళు తెరవలేకపోయాను...
ఎప్పుడు నిద్రపోయానో తెలియదు... కళ్ళు తెరిచేసరికి తెల్లవారింది...