ఎన్నాళ్ళు నువ్వు లేని ఈ ఒంటరి పయనం ?
నీ జ్ఞాపకాల తీరంలో నీ అనుభూతుల తెన్నెలలో కూర్చున్నాను ఒంటరిగా
నీ తోడు లేని నా పాదాలు తాకి వెనక్కిపోతున్నాయి ఆ కెరటాలు మౌనంగా
నీ కోసం నాలో రగిలే విరహ ఆవిరిని చల్లచలేక
మారుతున్నాయి ఆ శీతల పవనాలు వెచ్చగా
నా హృదయఘోషకి దిగ్భాంతి చెంది చూస్తుంది సాగరం వింతగా
నా మనసు లోని నీ తలపుల వెల్లువ ప్రోగింది కన్నీరుగా
శాంతించింది నా హృదయం నువ్వు పంపిన ఓదార్పు చిరుజల్లు తాకగా
ఇలా నీ ఓదార్పుతో నేను ప్రతిరోజు గడుపుతున్నా?
ఎన్నాళ్ళు నువ్వు లేని ఈ ఒంటరి పయనం
ప్రేమ........తేలుస నీకు
తేలుస నీకు ఒ ప్రేమ
నువ్వు చేసిన గాయం లొతెంతొ
నువ్వు చితిపెటిన హ్రుదయం విలువెంతొ
కన్నీరు కనులనుండి జాలువారి తరలిపొతుంటే
అ తడి అరే వరుకే బాద!!
అదే కన్నీరు కనులనుండి కంఠన చేరి
ఎదలొతులకు జారుతుంటే
యవరు వర్ణించగలరు మనసు పడేక్షొబ!
తొడునీడై అడుగు వేస్తనని
చీకటి నీడలొ వీడిపొయవు
మాటిమటికి మదినితటి
జ్ఞపకమై ఏదను వేంబడిస్తవు
క్షణక్షణమున అణువణువునా కరుగుతున్నా తన వెలుగును
ఈ లోకాన్నికి పంచక మానదు ద్వీపం ప్రేమ
తన స్పర్శతో పరవశం కలిగించి తన రూపును దోచుకుంటున్నా
క్రాంతి ని అడ్డుకొద్దు చీకటి ప్రేమ
ఎగిసిపడుతూ వచ్చి తాకి మరుక్షణంలో తనన్ని విరహలో
ముంచి పోయే కెరటాలను ఆపదు తీరం ప్రేమ
ఏ రూపు లేకుండా తన ఒడిన్ని చేరి ఓ రూపు వచ్చినక
తనన్ని చేసి పోయే చినుకు పై ద్వేషం పెంచుకొద్దు నింగి ప్రేమ
బిడ్డలా ఒడిన్ని చేర్చుకున్ని సాకిన తన గుండెనే చీల్చి
ఎదుగుతున్న మొక్కను నాశనం చేయద్దు నేల ప్రేమ
తన ఉనికి తో తమ మనుగడను సాగిస్తున్నా
ప్రతిగా ఎటువంటి ఫలం ఇవ్వకున్నా జీవకోటిన్ని విడిపోద్దు వాయువు ప్రేమ
ఇలా
తన చుట్టూ ఉన్న ప్రేమలలో ఏ ఒక్క ప్రేమన్ని ఆదర్శంగా తీసుకున్న
చిరకాలం మధురస్ముతిగా మారుతుంది " మనిషి ప్రేమ
ఎన్నాటికి నన్ను మరువకు ఓ నేస్తం .
అలిసిన నా కన్నుల్లో ఓ కమ్మని కల చేరినప్పుడు : గుర్తుకొస్తుంది మా స్నేహం .
మూగబోయిన నా పెదవుల పై ఓ చిరునవ్వు విరిసిన్నప్పుడు : గుర్తుకొస్తుంది మా స్నేహం .
ఆగక సాగే నా పయనం లో ఓ చల్లని మజిలి ఎదురైనప్పుడు : గుర్తుకొస్తుంది మా స్నేహం .
నా హృదయపు ప్రతి స్పందన కు : గుర్తుకొస్తుంది మా స్నేహం .
నన్ను నేను తలుచుకున్న ప్రతి నిమిషం : గుర్తుకొస్తుంది మా స్నేహం .
అందుకే,
నన్ను విడిపోని నీ జ్ఞాపకాలతో సాగిస్తాను నా జీవితం .
ఎన్నాటికి నన్ను మరువకు ఓ నేస్తం
ఎలా ఉన్నావని ఇలా అడిగితే ఏమని చెప్పను..?
నీ ఎడబాటుల సుడిగుండంలో యేరులై పారుతున్న నా కన్నీటి వరదలో శిధిలమై ఉన్నాను..
నీ విరహాగ్ని జ్వాలల అగ్నిగుండంలో వెచ్చని నీ విరహపువడిలో దహనమవుతున్న కట్టెనై ఉన్నాను..
నీ దర్శనానికై వెతికి వేసారిన నా నయణం కానలేక నువుకానరాక మనలేక మరణించలేక ఉన్నాను..
నీ ప్రేమలేక ప్రేమార్ధినై ప్రేమ మైకపు మత్తులో ఎలా ఉన్నానో ఏమిచేస్తున్ననో తెలియకుండా ఉన్నాను..
అప్పుడు హఠాత్తుగా మాటైనా చెప్పకుండా కనుమరుగైన నువ్వు..
ఇప్పుడు హఠాత్తుగా ఎదురై ఎలా ఉన్నావని ఇలా అడిగితే ఏమని చెప్పను..
నా హృదయం లోని ఆవేదనను నీకు చెప్పాలని
సాగరం లో ఎగసిపడే అలలా నీ దరికి వస్తాను...
కానీ ఈ చిన్న మనసుకేం తెలుసు
హృదయమే లేని చోట ప్రేమను వెతకటం
అత్యాశ అని ....?
నిరాశతో తిరిగి అలలా వెనక్కి వెళ్ళిపోతాను
మళ్ళీ పుడుతుంది వింత కోరిక.....
నా మనసులో మాట చెప్పాలని
మళ్ళీ కెరటం లా నీ దరికి వస్తాను
కానీ అప్పటికి కూడా తెలియదు నా మనస్సుకి
నీ గుండెలో ప్రేమ ఎండమావిలో నీరు అని ....
అంతే...
మళ్ళీ తిరిగి
వెనక్కి వెళ్ళిపోతాను....
వేగంగా...
నిరాశతో....
నేనంటూ ఉన్నానని చెప్పింది నీవు...
నాలోని ప్రతి ఆశకు సంకేతానివి నీవు...
నాలోని ప్రతి తలపుకు ప్రారంభానివి నీవు...
నా ఒంటరి జీవితంలో తొలి నేస్తానివి నీవు...
ఇన్నాళ్ల నా ఎదురుచూపుకు అర్థం నీవు...
నా ఇన్నేళ్ల జీవితానికి పరమార్థం నీవు...
నాకు మాత్రమే కనిపించే సరికొత్త రూపానివి నీవు...
అన్నీ నీవు... అంతటా నీవు... నాలోని ప్రతి అణువూ నీవు...
నాలో చలనాన్ని రగిలించింది నీవు...
నాకు సరికొత్త లోకాన్ని చూపించిందీ నీవు...
కానీ నాకు మాత్రం ఏమీ కావు...
జాడలేని ప్రాణం రూపాన్ని పరిచయం చేశావు
నేనెరగని నన్ను నాకే కొత్తగా చూపించావు
చేతికందని నింగిలోని తారల్ని నవ్వుతూ దోసిళ్లలో పోశావు
సరసమైనా తెలియని మనసుకు విరహాన్ని రుచి చూపించావు
మాధుర్యం తెలియని జీవితంలో వసంతాలు రప్పించావు
అన్నీ తెలిశాక మాత్రం అందనంత దూరాన నిలిచావు
నా కనులకు తెలుసు
నే నిన్ను చూడలేనని
నా మనసుకి తెలుసు
నే నిన్ను చేరలేనని
నువ్వు లేవని తెలుసు
ఇక రావని తెలుసు
అయినా నా నేస్తం..
నే ఒంటరిని కాను
నీ తలంపులు నాతో ఉన్నంత కాలం
నా కనుపాపలో నీ రూపం,
నా గుండె లయలో నీ ప్రేమ,
నా ఉచ్వాస నిశ్వాసలలో నీ స్పర్శ,
నా మనసు పొరల్లో నీ జ్ఞాపకాలు,
మరణం లేనివి....!!!
నీవు బాధగా ఉన్నపుడు బయపడ్డాను,
నీవు సంతోషంగా ఉన్నప్పుడు సంబరపడ్డాను ,
నీ తోడు కోసం కొవ్వోతిలా కరగాడానికైనా సిద్దమయ్యాను,
అయినా ....ఎందుకు బదులులేని ప్రశ్నైపోయావు ....
ఎందుకు నా నిరీక్షణను అర్థరహితం చేసావు ...
ఇంకా..ఏదో ఆశ...నీవు నాకై వస్తావని నీ దరికి చేర్చుకున్టావని.... !!!
ఇకనైనా రావా....నను చేరుకోవా ....
దయలేని హృదయాన్ని కాదుగా నేను ప్రేమించింది...
వినలేని మనసుని కాదుగా నేను ఇష్టపడింది...
నీవు నా కలల బందీవి..నను విడిచి ఎన్నటికి వెళ్ళలేవు నేస్తం...
గురుతుంచుకో నా చివరి శ్వాసదాకా.....
నా కల ను సైతం నువ్వు చేరకున్నా
నిన్నటి నీ కలలోనే నిదురిస్తున్నా
నీ మాటల చిరుజల్లు కురిపించకున్నా
నీ తలపుల జడి లో నిత్యం తడుస్తున్నా
కన్నీరే నువ్వు నాకు మిగిల్చిన
నీ రూపం కరిగి పోకుండా వాటిని దిగమింగుతున్నా
నా తోడు నువ్వు రాకున్నా
నిన్నటి నీ అడుగుజాడల తోడు తో సాగుతున్నా
నీ గుండె లో నా రూపం చేర్పి వేసినా
అది నాకు చేత కాక నా గుండె నే ఆపివేస్తున్నా
అతడు నింగిపై నక్షత్రం
నెను భువిపై ఆశ చిత్రం
అతడుమేఘం ఒడిలో ఏడు రంగుల రూపం
నేను చేరాలని ఎగసిపడె అలల కెరటం
అతడుప్రతిభింభం నాహృదయంలో
అతనేమో అందని దూరంలో
నా ఆశలనీ కనీరై కలగానే మేగిలాయి
అతనిచూపులు చినుకులై ఎద లొతులు తకాయి
ఇది గాయపడిన మనసు కధ
జ్ఞాపకాల ప్రేమ వ్యధ (బాధ)
....................................నా ప్రేమ పేరు మౌనం............................................
.............................................అది పెదవి దాటితే శాపం..............................
కన్నుల్లో నీ రూపు కరిగి కన్నీరుగా మారి చెక్కిళ్ళపై జారింది ,
గుండెల్లో నీ ఊసు ఊహగా మారి ఊరించ సాగింది ,
నీ జాడ కోసం నా పాదమే పక్షిగా మారి ఊరంతా తిరిగింది ,
నీ రాక కోసం నా కంటిపాపే కలువలా మారి ఎదురుచూసింది ,
నీ మాట కోసం మదిలోన భావం మెరుపుగా మారి మురిపించ సాగింది ,
నీ చెలిమి కోసం నా పిలుపే నీ తలపుగా మారి తపించ సాగింది ,
నేను నీవని నేను కాదని నన్ను నమ్మించావు...
నీ తలపుతో నీ వలపుతో నన్ను కవ్వించావు..
నాది ఏది లేదని, ఉన్నదంతా మనమని పిచ్చివాడిని చేసి..
నేను నేనని మనము వేరని నా కళ్ళు తెరిపించావు..
నీవు నీవుగా నేను వేరుగా నన్ను కబలించావు..
నీ తలపుతో నా గతముతో జీవించమన్నావు...
ఆ నిమిషం తెలియలేదు
నీ అడుగులో అడుగెయ్యాలని
నీ వెనకే నిలుచున్నాను
నీ
అడుగు మరో అడుగులో పడుతుందని
నా జీవితం మరో యేడడుగులే అని
ఆ నిమిషం
తెలియలేదు
నీ మాటలే నా పలుకవ్వాలని
నా మాటలకి మౌనం నేర్పాను
నీ
మాటలే అరువొస్తున్నాయని
నా పలుకు మూగబోతుందని
ఆ నిమిషం తెలియలేదు
నువు
నాతో ఉంటే యే చిక్కుముడులైతే
నా దారికడ్డమేంటనుకున్నా
నీకు పడ్డ
మూడు ముళ్ళలో
నా ఊపిరి చిక్కుకు పోతుందని
ఆ నిమిషం తెలియలేదు
నా ప్రాణం నీ దగ్గర ఉండిపోయింది
నీతో నన్ను ఊహించుకుంటూ నా మది
మురిసిపోయింది
నీ అభిమానానికి నా హృదయం పొంగిపోయింది
ఆ అభిమానానికి
అర్థం తెలిసి నా గుండె ఆగిపోయింది
నీతో చెప్పాలనుకున్న మాట నా పెదాలపై
కరిగిపోయింది
తీగ తెగిన వీణలా నా గొంతు మూగబోయింది
నీకోసం
ప్రాకులాటలో నా మనసు అలసిపోయింది
ఏంటో ఇదంతా కలలా జరిగిపోయింది
కాని
నీకు తెలియదు, నా ప్రాణం నీ దగ్గర ఉండిపోయింది
ఒక చిన్ని వర్షపు చినుకు
కంటికి చిన్నదే కానీ
ఎక్కడో ఒక పుష్పం
దానికోసం ఎదురుచూస్తుంది..
అలాగే ఒక పలకరింపు
స్క్రాప్ చిన్నదే కానీ
నా మనసు దానికోసం
ఒకో క్షణం,
నన్ను ప్రశ్నిస్తాయి
నా అసహాయతని నిలదీస్తాయి
ఈ విశాల ప్రపంచంలో,
నా అస్థిత్వాన్ని శోధించమంటాయి
నేనేంటో తెలియని నన్ను నిర్దాక్షిణ్యంగా ఒంటరిని చేస్తాయి
చంచలత్వంతో మోసం చేస్తా
నా నమ్మకాన్ని వెక్కిరిస్తాయి
వాటిని పంచుకున్న పదిమందిలో
నన్ను అల్పుడుని చేస్తాయి
అనుక్షణం వెంటాడుతూ
నాతో పోరాడతాయి
నే పోరాడలేనని ఎదిరిస్తే
నాకు దూరమై శిక్షిస్తాయి...
నీ తలపుతో కదిలిన ఉదయం
నీ వలపులో నిదురిస్తుంటే....
నివు రావని తెలిసిన మలుపూ
కన్నీటిని కదిలిస్తుంది.
నీవన్న అలోచనలే
ఈ మనసుని మురిపిస్తుంటే....
నీ నీడగ సాగిన పయనం
నన్నీడనే నిలిపేస్తుంది.
శ్వాసల్లో మిగిలిన ఆశ
ప్రాణాలని ఆపుతు ఉంటే....
కసితీరా కాలం మాత్రం
నిరీక్షణం లో నిలిపేస్తుంది.
నీదారిలో నిలిపిన కళ్ళకి
ఎదురుచూపు హాయిగ వుంటే.....
కన్నీరు గుండె వైపుగా
ఓదార్పుతో పయనిస్తుంది.
కాలం లో బంధాలు కాలంలోనే కలిసిపోతాయ్!
మనసులో బంధాలు మనసులో మాసిపోతాయ్!
కలిసినడిచే బంధాలు మజిలీల్లోనే నిలిచిపోతాయ్!
ఆత్మబంధాలేనేమో, అంతందాకా నిలిచుంటాయ్!
ఇంత తెలిసినా సత్యం చేరని
ఈ నా తలపుల కాలపు గొలుసు..
అంతారంగానికి అంతా తెలిసినా,
అనుభవానికొచ్చేదాకా తెగదని తెలుసు!!
ఎందుకంటే, నేనూ కాలంలోనే వున్నాను...
ప్రతి రోజూ కొద్దికొద్దిగా కరుగుతున్నాను!
కాలాన్ని దాటాలంటే కడకు ఒకటే దారి
ప్రేమలో మునిగి ప్రేమనైపోవడమేననీ తెలుసు!!
నేను కాలనికి వీడుకోలు పలకను, పలికితే
లోలోన తిరిగి కలవాలనే భావన ఉండిపోతుంది.
కాని ప్రేమా! కాలానికి మాత్రం నన్ను వదిలేయకు,
నీవడిలో ఉంటే కాలం కూడా కొద్దికొద్దిగా కరిగిపోతుంది..
ప్రతి పనికి, ప్రతి అడుగుకి
అలా ఎందుకు, యిలా ఎందుకు అంటూ
పది మందీ
ప్రశ్నలతో గుచ్చి పోతున్నారు
సమాధానం చెప్పకపోతే
చవటనను కుంటున్నారు
సమాధానం చెపుతూ పోతే
నా సమయం వృధా చేస్తున్నారు
సమయం వృధా చేసానంటున్నారు
సహాయం అడిగితే మాత్రం
సమయం లేదంటున్నారు
గమ్యం వైపు సాగిపోతుంటే
సహాయం చేసే చేతులుకన్నా
విమర్సించే మాటలు
వూరంతా వినపడుతున్నాయి
క్రమశిక్షణ పేరుతో
మనసుతో యుద్ధం
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి