నేను పుట్టిన రోజు నాకిష్టం ..
నన్ను ప్రేమించే నా కుటుంబం అంటే నాకిష్టం..
నన్ను విడిచి వెళ్ళిన ప్రతీది నాకిష్టం ..
నేను విడిచి ఉండలేని స్నేహ బంధాలు నాకిష్టం ..
ఎల్లప్పుడూ నాతో దోబూచులాడే జయాపజయాలన్నా నాకిష్టం ..
నేను ఎవరికీ దూరమైన ఏదో ఒక రోజు దగ్గర అవుతాననే భావన నాకు చాలా ఇష్టం!
కొంచెం వెటకారంగా !
మరి కొంచెం చమత్కారంగా !
కొంచెం ముక్కు సూటిగా !
మరి కొంచెం డొంక తిరుగుడిగా !
కొంచెం అమాయకంగా !
మరి కొంచెం గడసరిగా !
ఇలా నేను నేనులా ఉంటాను... అందుకే నాకు నేనంటే చాలా ఇష్టం!
అన్ని ఇష్టాలేనా...! అనుకుంటే ఎలా?
అందుకే
అస్తమాను ఏడ్చేవాళ్ళంటే నాకు భలే చిరాకు.
ఎప్పుడూ సీరియస్‌గా కనిపించేవాళ్లను చూస్తే నాకు మహా చిరాకు!
అలాగే..
గోరంత దాన్ని కొండంతగా చూసుకొని బెదిరిపోయే వాళ్లన్నా చిరాకు!
అందుకే నాకు చిరాకు తెప్పించే వాళ్ళని వీలైనంత దూరంగా ఉంచుతా...
గంట సీరియస్‌గా ఉంటే జీవితంలో ఒక గంట ఎందుకు పనికి రాకుండా పోయిందని అనుకుంటా...
ఎప్పుడు నవ్వుతూ నవ్విస్తూ హ్యాపీగా ఉంటా!
ఈ చిన్న జీవీతాన్ని ఎప్పుడు ఆనందంగా, సంతోషంగా గడపాలనుకుంటాను..
నాతో ఉన్న వాళ్ళని సంతోష పెట్టాలనుకుంటాను....
చెంతనున్నదేదో చెయి జారిందని ఒకరు
కోరిక ఏదో తీరక కుమిలి కుమిలి ఒకరు
తోడు దూరమయ్యిందని గోడుమంటు ఒకరు
చావు వచ్చి ఒకరు పోతె బావురంటు ఇంకొకరు
రకరకాల శోకం చూస్తున్నా గాని
ఒకసారైనా నయనం చెమ్మగిల్లదేమి
కంటి నీటిలో ఉప్పదనం తెలియాలంటే ముందు
కమ్మని అమృతమంటి ప్రేమనూ చవి చూడటమే మందు
ఒంటరి వాడిని నే ఒంటరి వాడిని
ప్రేమను పొంది ప్రేమించేందుకు ఎవరున్నారనీ
ఎవరున్నారనీ నాకెవరున్నారనీ
ఎందుకు అనుకుంటావయ్యా నీ కెవరూ లేరనీ
అందాకా అనుకోవయ్యా నీకన్నీ నేననీ
ఎందుకు అనుకుంటావయ్యా నీ కెవరూ లేరనీ
అందాకా అనుకోవయ్యా నీకన్నీ నేననీ
నీ వేలి కొనలు నేను అలా తాకుతుంటే
నా గుండె లో వీణలు మ్రోగినట్టు ఉంది
అదే సుమా ప్రేమ
నీ నీలి కనులలోకి తొంగి చూస్తూ ఉంటే
ఆకాశం నా కోసం దిగి వస్తూ ఉంది
అదే సుమా ప్రేమ
కదిలీ కదలని పెదవుల మౌనం వింటుంటే
కధలెన్నో నువు నాకు చెబుతున్నట్టు ఉంది
అదే సుమా ప్రేమ
చలనం లేని న మనసు ను ...
ప్రళయం లా వచ్చి దొచేసావు.....
ప్రాణం ఉన్నా , రూపం లెని నా ఊహలకు ...
నీ పరిచయం తో జీవం పోసావు .....
ప్రణయం కోసం పరితపించే నా ఈడు కు ...
పరువం అంటే స్వర్గం అని తెలిసేలా చేసావు .....
శూన్యం అని అనుకున్న నా ప్రాయం ను ...
సాగరం అనే కలవరం లోకి దిన్చేసావు .....
చీకటిగా ఉన్న నా పయనంలో వెలుతురును పంచావు ...
ప్రియతమా నా ప్రాణం నీకు అంకితం చేస్తున్నాన్ను ...
నువ్వు లేని ఈ క్షణం ఎంతో భారం అది ఆనందపు మిళితమైన,
నువ్వు లేని ఈ హృదయం ఎంతో కఠినం అది ఎంత సుకుమారమైన,
నువ్వు లేని ఈ జీవితం ఎంతో వ్యర్ధం అది ఎంత విలువైనదైనా,
నువ్వు అన్నే నన్ను నీలో చూసుకోవాలని ఈ ఆరాటం ఆ సంద్రం కెరటానీదా లేక నీ ప్రేమ దా,
నీ ప్రేమదే అనీ నా గుండె సవ్వడి నీరంతరం అంటుంది .......
అనీ నీకు చెప్పాలని ఆశ.. ....
కానీ నీ మాటలు నన్ను మౌనిని చేస్తున్నాయి...
నన్ను మైమరిపిస్తున్నాయి ......
అపుడు అనిపించింది ఇంకా నాలో నేను లేనని....మొత్తం నువ్వనీ .....
అనుమతైన అడగని నీపైన కోపం తెచ్చుకోవాలి అనీ ...
కానీ..
ఎలా తెలుపను....
కనులనోని కావ్యమై
కనిపించని గమ్యమై
కన్నీటి గానమై
కాలరాచే కష్టమై
కబళించే ప్రళయమై
కనిపించని గానమై
నను వేధించావు
నా వేదన రూపమైన
ఈ కవితను నీకే అర్పిస్తున్నా.....కాని
ఎన్నటికి నిను మరవనని మాటిస్తున్నా
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి