4, ఫిబ్రవరి 2011, శుక్రవారం

inkonni ikkada


.. చిరునవ్వు లాంటి నీ స్నేహం
నాకు దేవుడిచ్చిన వరం
నీ స్నేహం అంతులేనిది
అతితమైనది
స్వార్థం లేనిది
అలాంటి నీ స్నేహం
ఎప్పటికి
నాకు ఈలాగే ఉండాలని ఆశిస్తూ
ఎప్పటికి నిన్ను మర్చిపోలేని
నీ నేస్తం




ఎన్నో రాగాలూ
ఏవేవో గీతాలు
వినిపిస్తున్న ,వినమంటున్న
ఎందుకె మానస ఈ మౌన రాగం

అలసట ఎరుగని మనిషి మనసనే తెరాన్ని చేరాలని
తపించిన నీ వాళ్ళని
జపించిన మీరంతా నా వాళ్ళని
తరించలేవని తెలిసినందుక మానస
ఈ మౌన రాగం

కళల ఓ కదల చేరువై మరుగై పోయిన నేస్తమా
నే చేసిందంతా నేరమా
పలుకవేమి నా ప్రాణమా
ఎంతగ పిలిచినా బదులే రాదని తెలిసినందుక మానస
ఈ మౌన రాగం




నీవు లేని ఏకాంతంలో
నిదురే రాని నిశి రాతిరిలో
కదలిక మరచిన కాలంతో
బదులు పలకని శూన్యంతో
అలుపెరగని తలపులతో
అల్లరి చేసే ఊహలతో
చేస్తోంది మనసు సమరం
చేరలేక నీ హృదయ ద్వారంపంపాను
మేఘాలతో సందేశంమన్నించి దరిచేరవా నేస్తం!



నువ్వు మిగిల్చిన ఏకాంతంలో,
నీవు పేర్చిన జ్ఞాపకాల
అరలని శోధిస్తున్నా..
అక్కడైనా నీ సన్నిధి దొరుకుతుందేమోనని..
నువ్వు విదిల్చిన ఒంటరితనంలో,
నీవు మరచిన ఊసుల
దొంతరలని చేధిస్తున్నా..
అక్కడైనా నీ ఊహల నిధి చేజిక్కుతుందేమోనని..
నీవు మిగిల్చిన నిశ్శబ్ధపు నీరవంలో,
నీవు విహరించిన కలల కైమోడ్పులైన
చక్షువులని తెరవలేకున్నా..
ఎక్కడ నీ రూపం మాయమవుతుందేమోనని..
నీవు విదిల్చిన అశ్రు తిమిరంలో,
నీకై ఎగసిన అలలకై అరమోడ్పులయిన
గవాక్షాలని మూయలేకున్నా..
ఎన్నడైనా నీ అడుగు నా ఎదలోకి ప్రవేశితమౌతుందేమోనని




..నిరాశలో ఎన్ని వేడి నిట్టూర్పులు విడిచానో..
నా ఈ గది నాలుగు గోడలకే తెలుసు..
నీధ్యాసలో ఎన్ని రుధిరాశ్రువులు రాల్చానో..
నా ఈ తలపులు పంచుకొనే తలగడకే తెలుసు..

నీశ్వాసలో మునిగి ఎన్ని పరివేదనలు దాచుకున్నానో..
నా ఈ స్మృతి యవనికలకే తెలుసు..
నీఆశలో తేలి ఎన్ని విరహవేదనలు మిగుల్చుకున్నానో..
నా ఈ గతి పవనికలకే తెలుసు..

నీకోసం విరించినై ఎన్ని ప్రేమలేఖలు రాసానో..
వలపులు నింపుకొనే నా అక్షరాలకే తెలుసు..
నీకోసం విపంచినై ఎన్ని రాగాలు పలికించానో..
తలపులు వొంపుకొనే నా మది గవాక్షాలకే తెలుసు..

ఇవన్నీ నీకై నే రాసే వలపు కావ్యాలు..
ఇవన్నీ నీకై నే దాచే తలపు దృశ్యాలు..





సూర్యుడు కనపడగానే మనసారా విచ్చుకొని తన ప్రేమను తెలియ చేస్తుంది పద్మం .
మద్యానం వరకు ఆగుదంలె అని అనుకోదు.
చంద్ర కాంతిని చూడగానే విప్పారి తన ప్రేమను చంద్రునికి తెలియ చేస్తుంది కలువ
నది రేయి వరకు వేచి ఉందాము అని అనుకోదు .
ప్రకృతిలో అంట నిర్మొహమాటం .
ధైర్యం ఉన్నాయి.
ఎందుకో మనుషులకు మాత్రం మనసులో మాట చెప్పాలి అంటే
కలాం వచ్చే వరకు ఆగాలి అంటారు
ప్రకృతిని స్పూర్తి గా తీసుకోని ఈ లేక రాస్తున్నాను .
మిమల్ని చూసిన మరుక్షణమే నా మనసు స్పందించింది
నాతో అన్ని కాలాల్లో మీరు తోడుగా ఉండాలి అనిపించింది
మీ మనసు వేరొకరికి ఇవ్వకుండా ఉంటే
నా మీద మీ అభిప్రాయాన్ని తెలపండి .
మీ మనసును వేరొకరికి ఇచ్చేసి ఉంటే మౌనం గా ఉండండి .
మీ మౌనం అర్ధ అంగి కారం గ భావించి జీవిత కలం ఎదురు చూస్తాను





నాకు తెలియకుండా నాలో ఎంత మార్పూ
నాకే ఆశర్యం వేస్తుంది
ఆకలి అన్నది మర్చిపోయాను
ఆలోచనలతో కాలం గడుపుతున్నాను
అనుక్షణం నీ ఆలోచనలతో
ప్రతి క్షణం పరవశిస్తున్నాను
నేను గొప్ప ప్రేమికుని అన్నా గర్వం
దానికి ఒక్కటే కారణం
నువ్వు తప్ప వేరెవరు నా ఆలోచనలో లేకపోవడం






నిన్ను చూడాలని ఉంది
కానీ నీకు కనపడాలని లేదు
ఐన ఒక్కసారి
నీకు కనపడాలని
నువ్వు నన్ను చూస్తున్నప్పుడు
శతకోటి బావలు ప్రదర్శించే నా కళ్ళలో వెలుగు మాయమై
నిస్తేజమైన చూపు మిగిలి ఉంది అని
ఆ చూపులో జీవం లేదని
నువ్వు గమనించ గలవో లేదో అని గమనిస్తే
నీ నయన ప్రతి స్పందన చూడాలని నాకు ఆశగా ఉంది
నీ గొంతు వినాలని ఉంది
కానీ నీతో మాట్లాడాలని లేదు
ఐన ఒక్కసారి నీతో మాట్లాడాలని
నువ్వు నా మాటలు వింటున్నప్పుడు
గలగల సెలయేరుల మాట్లాడే నేను
ఒక్కొక్క పదం పలకడానికి
ముగాదనిలా ఆత్యంత కష్ట పడుతున్నాను అని
అనురాగాన్ని బదులు వైరాగాన్ని మీతుతున్నాను అని
నా పలుకులలో రాగం లేదని
నువ్వు గమనించగలవో లేదో అని
గమనిస్తే నీ పేదల కదలిక చూడాలని
నాకు ఆశగా ఉంది





ఎలా
రాయాలో తెలియదు ? ఏమి రాయాలో తెలియదు ? కానీ ఏదో రాయాలి అనిపిస్తుంది .
నాలో ఉన్నా భావాలూఅన్నిటిని అక్షరాలుగా మర్చలనిపిస్తుంది . కానీ కలం ఒక్క
అక్షరమైన కదలలేక పోతుంది .రాణి దాన్ని రాయడంఎందుకు అని నువ్వు అడగొచ్చు ,
కాని చెప్పడం నా కసలు చాత కాదు చెపుదామని ఎంత ప్రయత్నిస్తున్న మనసులోనిమాట
గొంతు దాటి బయటకి రావడం లేదు .బావాన్ని తెలుపుధమని కలం పట్టు కుంటే చెయ్
కుడా సహకరించడంలేదు . చూపులని చదవ గలిగే బాషె కనుక నీకు వచ్చి ఉంటే నాకు ఈ బాధ తప్పేది . నా కళ్ళలోని భావాలని సరిగ్గాగమనించి ఉంటే వాటిలో నీ రూపాన్ని ,నీ మీద పెంచుకున్న అనురాగాన్ని నువ్వు గ్రహించే దానివి . అందుకే నా ఫీలింగ్స్అన్ని ఒకే మాటలో చెప్పేస్తున్నాను" ఐ లవ్ యు " అని . ఇంతకుమించి నాకు చెప్పడం రాదు .........రాయడం చేతకాదు


ఇట్లు
నీ

కామెంట్‌లు లేవు: