నీ రూపమే తరుముతోంది

ఎన్నేళ్ళ నిరీక్షణ ఇది..?
నీతో కలిగిన పరిచయం
నన్ను మనిషిని చేసింది
మానవత్వాన్ని నేర్పింది
నువ్వక్కడ ... నేనిక్కడ
ఒకే దారి .. ఒకే నడక
నువ్వూ నేను కలిసినప్పుడల్లా
ఈ లోకం అందంగా అనిపించేది
బాహ్యపు ఆహార్యం కంటే
అంతర్ సౌందర్యం గొప్పదంటూ
నీవన్న మాటలు .. నా గుండెను
గుప్పిట బిగించేలా చేసింది ...
ఎవరూ ఓ పట్టాన అర్థంకాని
సమయంలో నువ్వు నాకు అండగా నిలిచావు
ఓ హృదయం మరో మనసుతో
సంభాసిస్తున్నప్పుడు కలిగే తత్తరపాటు
నువ్వు లీలగా గుర్తుపెట్టుకుని
నా చేతిని చేతుల్లోకి తీసుకున్నప్పుడు
నేను పిల్లాడిలా మారిపోయాను
అలాగే నీ మోము వైపు చూస్తూ
నీ గుండెల్లో తలదాచుకున్నాను
ఎన్ని కోట్లు ఇచ్చినా దొరకని ఆనందం
నీ వెచ్చని ఒడిలో కలిగింది
అప్పుడు అమ్మ ఆత్మీయంగా
గుప్పెట్లోకి తీసుకున్నట్టు
అనిపించింది ... మనిద్దరి మధ్య
ఆ చిన్నపాటి సాహచర్యం మళ్ళీ
మళ్ళీ నీ గురించి ఆలోచించేలా చేసింది ...
ఎక్కడో పుట్టి .. దేనికోసమో వెతికి వెతికి
అలసిపోయినప్పుడు ..
ముళ్ళున్న నా రహదారిలో
నీ హృదయాన్ని మైదానంగా పరిచావు
అప్పుడు మరణం కూడా చిన్నదనిపించింది
అందుకే నీవు లేకుండా నేను
ఉండలేనన్న వాస్తవం తెలిసింది
నువ్వు తోడుంటే నేనో ఆకాశం
నువ్వు నా పక్కనుంటే
అదో .. సముద్రం .. అందులోనే
దూకేయాలన్న ఆవేశం ..
కళ్ళు మూసినా .. కనురెప్పలు కదలాడినా
ఏకాంతంలో నేను ఒంటరినై
నన్ను నేను కన్నీళ్ళతో స్నానం చేసినా
నీ రూపమే తరుముతోంది
నువ్వు నిజం .. నేను అబద్దం
మన సంగమం సహజం ..