నవ్వుతున్న ముఖాల కోసం దీపాలు వెలిగించి పెట్టాను..

మనిషిని వెదికిన ప్రతి సారి
రాతిబొమ్మే తలకు తగులుతోంది
అది ళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టి చూడదు
కనీసం గుస గుసగా మాట్లాడదు
కనిపించినందుకు మురిసిపోదు
గుండె చెదిరినప్పుడు వీపు నిమురదు
విడిపోతున్నప్పుడు మీద పడి ఏడ్వదు

దాగుడు మూతల జాడల కోసం
కూలిన గోడల్లో జారిపడుతున్నాను
కమ్మని మనసును కోరుకున్నప్పుడు
కరెన్సీ గోడలు అడ్డు లేస్తున్నాయి


అక్కడ అత్తరు పరిమళముండదు
అల్లుకుపోయే మాధుర్యముండదు
దగ్గర చేరే అడ్డదారీ ఉండదు
ముట్టుకునే మొండి ధైర్యమూ ఉండదు

మంటల్లో చిక్కిన ఎలుగుబంటి వెర్రిలా
కంచె చుట్టూ
దొర్లుతున్నాను

ఏ మలుపు చేరినా
ఎవరి తలుపు తట్టినా
గుర్తుపట్టేవాళ్ళు
కరవైపోయారు

విందుల్లో కలిసినా
పస్తుల్లో మగ్గినా
పలకరిస్తే విసుక్కొంటున్నారు

తిరిగి తిరిగి దారి పెరిగి
నీడ కోసం నింగిని చూస్తున్నాను

ఆషరజుఅడుగుల ఆత్మీయత కోసం
అరచేతుల్ని పువ్వుల్లా పరిచాను

నవ్వుతున్న
ముఖాల కోసం
దీపాలు
వెలిగించి పెట్టాను..