29, నవంబర్ 2011, మంగళవారం

నవ్విపోదురు గాక నాకేటి సిగ్గు,

నవ్విపోదురు గాక నాకేటి సిగ్గు,
నా యిచ్చయే గాక నాకేటి వెరపు ? 
కలవిహంగమ పక్షముల దేలియాడి
తారకామణులలో తారనై మెరసి
మాయ మయ్యెదను నా మధురగానమున!
నవ్విపోదురు గాక నాకేటి సిగ్గు,

మొయిలు దోనెలలోన పయనం బొనర్చి
మిన్నెల్ల విహరించి మెరపునై మెరసి 
పాడుచు చినుకునై పడిపోదు నిలకు 
నవ్విపోదురు గాక నాకేటి సిగ్గు,

తెలిమబ్బు తెరచాటు చెలి చందమామ 
జతగూడి దోబూచి సరసాల నాడి
దిగిరాను దిగిరాను దివినుండి భువికి
నవ్విపోదురు గాక నాకేటి సిగ్గు,

పక్షినయ్యెద చిన్ని ఋక్ష మయ్యెదను 
మధుప మయ్యెద చందమామ నయ్యెదను
మేఘ మయ్యెద వింతమెరపు నయ్యెదను
అలరు నయ్యెద చిగురాకు నయ్యెదను
పాట నయ్యెద కొండవాగు నయ్యెదను 
పవన మయ్యెద నేను మారిపోయెదను.
నవ్విపోదురు గాక నాకేటి సిగ్గు,
నా యిచ్చయే గాక నాకేటి వెరపు ?

25, నవంబర్ 2011, శుక్రవారం

సత్యాలను తెలుసుకోడానికి


సత్యాలను తెలుసుకోడానికి
జీవితకాలం కావాలా?
జీవితం సత్యమా???
అశృధారల ప్రవాహంలో
అంతు చిక్కని ఆలోచనలతో
మౌనంగా చీకటిగదిలో
నా పక్కనే నేనుంటూ, ఒదార్చుకుంటూ,
నీడతోడుగా...నేను -
అర్థంకాకుండా!!
 
నా నవ్వును
తీసుకుని పరుగెడుతూ ఎందుకో నువ్ ,
నా నుండి దూరమవుతూ
శూన్యంలో నిన్ను వెతుకుతూ నేను
వ్యర్థంగా.......................

అసలు నిజం తెలిసేదెపుడు...


అన్నీ నావనుకుంటూ
నేనే అన్నీ అనుకుంటూ
అమ్ములపొదిలో దాచుకున్న
ఇడియాలతో-ఆడుకుంటూ
అక్కరకురాని చుట్టాలతో
అవసరాలకుమించి
బంధాల సుడి గుండాల్లో
చిక్కుకుని, భావస్పర్ష ఘర్షణల్లో
ముసుగులేసుకుని-ఎవరికి తెలియని
మంచితనాన్ని ఆపాదించుకుని
కుంచించుకుంటూ-కంగారు పడుతూ
హడావుడిగా బ్రతుకుతున్న
మనకు.......
అసలు నిజం తెలిసేదెపుడు...

అదే స్నేహం

కావ్యం లాంటి నా జీవితం లో 
కరిగిపోయే కాలానికి
చెదిరిపోయె రాతలకు
మరిచిపోలేని తీయని జ్ఞాపకం స్నేహం 
పరిచయం అనే విత్తనానికి అభిమానం
అనే నీరు పోస్తే అది నమ్మకం
అనే మొక్క గా ఎదుగుతుంది
అదే స్నేహం 

అంతా సంతోశమే నిన్నటి వరకు

అంతా సంతోశమే నిన్నటి వరకు
ఇవాల నువ్ లేవు-నీ నవ్వు కూడా
అమరమైన అభిమానం
ఆకాశంలో
నక్షత్రమై మెరుస్తోంది.
విశాల కక్ష్యలో
ఎక్కడని వెతకను
కన్నుల్లో కమ్ముకున్న కన్నీళ్ళతో.

ఖాలీ అయిన గుండెలో
మంటలు నన్ను 
దహిస్తున్నాయి
దేవదాసును కాలేను
మత్తులో జోగడానికి
నిన్ను మర్చిపోవడానికి

కొండ చివర
కాలు జారుతుందేమో
ప్రళయం పక్కన.

తూర్పు ఆకాశం కిటికీలోంచి కొత్తగా ఉంది


వేకువ జామున
తూర్పు ఆకాశం కిటికీలోంచి
కొత్తగా ఉంది,


చూస్తూనే ఉన్నాను!


పక్షులెగురుతుండగా
మసక చీకటి చివరన
సూర్యోదయం..
రెండు కళ్ళు చాలవేమో
ఆ అందాన్ని
ఆస్వాదించడానికి.


అలికిడయితే పక్కకు చూసా
అక్కడ నవ్వుతూ నువ్వు
నీ చిరునవ్వుల్లో పువ్వులు,
నాకెన్ని కళ్ళు కావాలో 
నీ అందాన్ని 
ఆస్వాదించడానికి..


ఒక్కసారిగా అయోమయం
అటు తూర్పును చూడాలా
ఇటు నిన్ను చూడాలా??


తన్మయత్వంతో కళ్ళు మూసుకున్నాను
ఆ ఆకాశంలో 
ఉదయిస్తున్న సూర్యుడి పక్కన
నవ్వుతూ.. నన్నే చూస్తూ ...
నువ్వే!!!

దిక్కుతోచకుండా ఉన్నాను.

తొలి మోహపు మైకం
తేలిపోతున్నది.

పుట్టుక రహస్యం తెలిసి
అసహ్యం వేస్తుంది.
అసహజమైన రివాజుల
తరాజుల్లో తేలికైన ఉక్రోశం
తెలియని కన్నీళ్ళతో
బరువయ్యింది!

చరిత్రలు కేవలం
చదువుకోడానికయ్యి
నవ్వుతుంటే
సంధ్యావందనాల
సందడిలో
అవని అవతల
విసిరేయబడి
నేను
దిక్కుతోచకుండా ఉన్నాను.

24, నవంబర్ 2011, గురువారం

అవును ముఖం ఏదైనా

అవును ముఖం ఏదైనా
ముసుగు తొలగించి చూస్తే
దాని వికృత కర్కశ కోరలు
బయటపడుతూనే ఉన్నాయి

దాని శ్వాసలోనే దాగివుంది
కుళ్ళిన విషపు వాయువు
ప్రకృతిలో నడయాడే చిరుగాలిని
హరించే రసాయనాల సమ్మేళనం..

స్వేచ్చ ఓ కలగా మిగిలిన నాడు
దానికోసం ఈ ఉత్త చేతులతో పోరాడే
రూపాలకు దాని కోరలమాటున
చిక్కే ప్రమాదం పొ౦చివు౦టూనే వుంటూంది..

జరుగుతున్న యుద్ధంలో అభిమన్యులు
నేలకొరగడం సాధారణమౌతున్న కాలం
శ్వాశ నిశ్వాశలనే బంధించ జూస్తున్న
రాకాసి మూకలు..

చీమలు తమ శక్తిని గ్రహించనంతవరకే
ఈ పాముల బుసబుసలు..

నిన్ను చూసినపుడు....


అమాయకమైన నీ కళ్ళు
నాకు అడవి నెమలిని గుర్తు చేస్తాయి.
నీ కల్మషమెరుగని మాటలు
నాకు మాటలు రాకుండా చేస్తాయి.
గుండె గొంతుతో ఎలుగెత్తాలని ఉంది
నువ్ నా అని !!

కాని ఏదో తెలియని మీమాంస
నా గొంతును నులిమేస్తూ
నీ పట్ల నాకున్న భావాలను నొక్కిపెడ్తుంది.

సమాజపు పోకడల సంఘర్షణలో
ప్రతీ క్షణం ఓడుతూ,
నయనాలెండి భావాల తడి కనబడక-నేను
వికృతంగా కనబడుతూ, భ్రమిస్తూ
నీ ఆలోచనల చుట్టూ పరిభ్రమిస్తూ,. ఆశతో
ఎండ మావుల అద్భుతాలకై ఎదిరిచూస్తూ మౌనంగా, 
ఎదిరిచూస్తున్నాను నా గుండె గది ఖాలీని పూరించడానికై !!

ఆదర్శాల అలలు నా మెదడు పొరలను చీల్చుకుని
ఆఖరి ఆలోచనకై గగ్గోలు పెడుతుంటే
నా గుండెలో కనబడని మంట సన్నగా మొదలైంది....

నా గుండెలో అలాగే ఉన్నాయి ఇప్పటికీ.

ఇష్టాన్ని 
ప్రేమనుకోలేదు మనం,
అంగీకార బందం
మన ఇష్టాన్ని పెంచింది
అందుకే.

కాని

అవసరాలు
నీ ఆలోచనలను 
మార్చాయేమో
దూరమయ్యావు.

ఏడుపు రాలేదు
నీ మీద ఇంకా
ఇష్టం పెరిగింది
స్వతంత్రురాలివయ్యావని.

ఐనా,..
వర్షాకాలపు
చిగురుటాకు చివరన
చినుకుతడిలా
నీ జ్ఞాపకాలు 
నా గుండెలో 
అలాగే ఉన్నాయి ఇప్పటికీ.

నీ మనసు అద్దమోలే మెరుస్తూ......

అక్షరహీనమైన భావాల ప్రవాహం
నిర్లజ్జమైన ముసుగు నవ్వుల కోళాహాలం
హాహాకారాల వికృత ధ్వనుల అభ్యుదయం
ఎర్రని మంటల్లో కాగితపు నమ్మకాలు
ఆవిరవుతున్న కన్నీళ్ళ ఏడుపులు
నవసమాజపు నిర్మాతల చేతులకు సంకేళ్ళు
అయ్యో గంగమ్మా..!! ఎందుకు నీ ఉరుకుల ప్రవాహం???

మనసు పోరాటంలో ఓడి నేను
గంగమ్మ ఒడిలో శాశ్వతంగా...

ఒడ్డున నువ్వు ఎందుకో నవ్వుతూ
ఐనా నీ మనసు అద్దమోలే మెరుస్తూ......

వెన్నెలాకాశంలో మంచుశిల్పాలు.....

ఒక స్వప్న మేఘం కరిగిపోతూ 
అందరి హృదయాలలో 
కన్నీటిని వర్షించింది!

స్వప్న పధికుడు మరెవరికీ 
అందనంత దూరం 
వడివడిగా 
నడుచుకుంటూ పోయాడు!

శోధన నాళికలోంచి 
స్వప్న లోకాల పయనమయ్యాడు!

శిరస్సు తెగిన దీపపు 
స్తంభానికి తన జీవన నౌక లంగరువేయగా
పెద్ద పెద్ద అంగలు 
వేసుకుంటూ పోయాడు!

కానీ...
పైకి చూడు నీ మనో నేత్రంతో 
ఆయన వేలి చివరల నుండి రాలిన 
వెన్నెలాకాశంలో 
మంచుశిల్పాలు.....

మీ కళ్ళలో కళ్ళుపెట్టి చూడాలన్న నా కోరిక ఈ తరానికి సాధ్యమా?

నిటారుగా నిలబడి గుండెలనిండుగా 
ఊపిరి పీల్చుకొని 
కాళ్ళు రెండూ నేలపై బలంగా అదిమి 
మీ కళ్ళలో కళ్ళుపెట్టి చూడాలన్న 
నా కోరిక ఈ తరానికి సాధ్యమా?

తరతరాలుగా నా భూమిని 
నా సర్వాన్ని నీ హక్కుభుక్తం చేసుకొని 
కోటిపడగల నాగుబామువై 
భూమండలాన్ని చుట్టేసుకున్నావు..

అనాదిగా బానిసత్వపు సంకెళ్ళను 
నా మెడలో వేసి నన్ను పాతాళంలోకి 
నెట్టివేసి అధికారాన్ని అనుభవిస్తున్నావు..

కానీ..
అణచబడ్డ నా తరం అంతరంగ సునామీలోంచి 
ఉద్భవించే పెనుతుఫాను తాకిడికి 
నీ అధికార పీఠం తలకిందులవుతుంది...

అవమానాల ఊబిలోంచి 
ఎర్రకలువ పూస్తుంది! 

చీకటి కమ్మి

చీకటి కమ్మి
దారి తెలియని ఆ 
క్షణాన-
నీ కలువ కన్నుల
మెరుపు చూసి
హృదయాంతరాల్లో
ఘనీభవించిన భావాలు
మౌనంగా
మందాకినై నిన్ను చేరాలని
వెచ్చగా వస్తున్నాయి.
మనసు నిండి పోయిందేమో
పెదవులపైన కూడా
చిరునవ్వు...స్వచ్చంగా
అచ్చంగా . శ్రీ రాగపు పాటలా...

చీకటి చివరన ఏముందో

అస్పష్టావరోధాలు,
అసంధర్భాలోచనలు,
క్షేత్రించని కలలు,
దేనికోసమో ఎదిరిచూపులు,
ఇవే కదా జరుగుతున్నవి,
ఇవే కదా జరగాల్సినవి.

ఖర్మగాలి మంచి అంటే
ఆటు పోట్లే - అనుమానం లేదు.

అందుకే ...
వద్దు ఈ భయాలు
అసలేమి కాదు ఇక్కడ,
ఒక్కసారి చూడు

చీకటి చివరన ఏముందో
నీకు అర్థమవుతుంది
నిజమేంటో.......

వెన్నెల వెలుగును నీకిచ్చి.

మృదుమోహన మందారపు
కాంతి  దరహాస నయనాల
అహో ఆ అందం,

హొయల నడక విన్యాసపు
పోకడలు
మస్తిష్కపు నాలికల
ఆలోచనల పరుగునాపుతూ
కాలాన్ని స్తంభింపజేస్తే

ఆకాసపు మబ్బులు
తెల్లబోయి తేలిపోయాయి
ఇక మాకు పనిలేదు ఇక్కడా అంటూ....

అలా చూడకు
ఆ చంద్రుడు కూడా
వెల్లిపోతాడేమో
నిన్ను చూసి
వెన్నెల వెలుగును నీకిచ్చి.

అది మనసు గల వారికి మాత్రమే సుపరిచితం

మోము లోని అందం 
లోకానికి సుపరిచితం
కాని
మనసు యొక్క అందం
ఎవరికి సుపరిచితం
అది మనసు గల వారికి మాత్రమే సుపరిచితం

ఇది పరివర్తన అనుకోనా లేకా....

నిన్ను.......

ప్రేమ అనుకున్నాను
జీవితమనుకున్నాను
లెకుండా ఉండలేననుకున్నాను
అసలు ఊహించలేదు కూడా
కళ్ళు మూసుకున్నాయనుకుంటాను
మోహంలో ఉన్నానుకదా ...!!

కాని నాలోని భావాలను
అపహాస్యం చేస్తూ
నువ్ చేసిన అత్యాచారంతో,గుండె పగిలి-
నాలోని నేను చచ్చి, చేసిన-
చివరి ఆలోచనల్లో కనబడిన [Image: 282n9c5.jpg]
నీ నిజం నన్ను
భావ మిముక్తున్ని చేసి,
నా మనసు తేలికయింది .. 

ఇది పరివర్తన అనుకోనా లేకా....

అక్షరహీనమైన భావాల ప్రవాహం

అక్షరహీనమైన భావాల ప్రవాహం
నిర్లజ్జమైన ముసుగు నవ్వుల కోళాహాలం
హాహాకారాల వికృత ధ్వనుల అభ్యుదయం
ఎర్రని మంటల్లో కాగితపు నమ్మకాలు
ఆవిరవుతున్న కన్నీళ్ళ ఏడుపులు
నవసమాజపు నిర్మాతల చేతులకు సంకేళ్ళు
అయ్యో గంగమ్మా..!! ఎందుకు నీ ఉరుకుల ప్రవాహం???

మనసు పోరాటంలో ఓడి నేను
గంగమ్మ ఒడిలో శాశ్వతంగా...

ఒడ్డున నువ్వు ఎందుకో నవ్వుతూ
ఐనా నీ మనసు అద్దమోలే మెరుస్తూ......

ఈ " ప్రపంచం " !

నల్లని ఆకాశంలో
ఎర్రని మబ్బుల
విన్యాసాలు
అర్థం లేకుండా
తిరుగుతూనే ఉన్నాయి,
అక్షరాలు సిగ్గుపడేలా
ప్రపంచానికి తెలియని
సంఘటనలు
చూస్తూ..

కాలం కరుగుతూ
సమయం గడిచిపోయింది,


వెనక్కి తిరిగి చూస్తే
ఏమీ కనబడలేదు
నడిచిన దారి తప్పా,

జ్ఞానోదయమైంది ...



ఎందుకంటే



మనకన్న ముందూ ఉంది






మన తర్వాతా కూడా ఉంటుంది




ఈ " ప్రపంచం " !

మనసెపుడూ మాట వినదు కదా !

నీతో గడిచిన నిన్నొక అధ్బుతం
ఇప్పటి ఈ క్షణంనేనెలా చెప్పను?
నాలోని మాటలకు జబ్బు చేసింది మరి.

కళ్ళు చెప్పిన బాసలు
గాలిలో కలిసి నీ ముంగురులను
నిస్తేజంగా తడుతుంటే
ఒళ్ళో ఉన్న  నీ వదనంలో
అదే నవ్వు నాలోని అణువణువునూ
 మైమరిపిస్తూ
నీ అభిజ్ఞాతంగా - ఏకాంతంగా..

నీ చేతనారహిత
హిమాంచు
నిశీదర్శనీత నయనాలు
చిందించే వెలుగుల
పగుల్లలోంచి ఎర్రని మంటలు
నా రోదనలో-
మెరిసే నక్షత్రాలు
నీవులేవని వెక్కిరిస్తున్నా
ఒప్పుకోలేకపోతోంది
ఈ మాయా మనసు...

ఔను ఈ మనసెపుడు మాట వినదు కదా!!

15, నవంబర్ 2011, మంగళవారం

నా మిత్రమా !!!!


నా మిత్రమా !!!!
నీకోసమే ఒక స్రాప్ రాస్తున్నా . . .
మిత్రమా అని ఎందుకంటారొ తెలుసా, , ,
హాయ్ అనే పరిచయంతో మొదలై . . . .
కొన్ని మాటలతో సాగి . . .  . అన్ని చెప్పుకుంటూ ఆఖరికి ఒకరిపై మరొకరికి నమ్మకం
కుదిరినప్పుడే ఆ స్నేహం అనేది అంతులేని శిఖరాలకు చేరుతుంది. . .
"" ప్రేమ అనేది చూసే అందం, వాళ్ళ
మనస్తత్వం, వాళ్ల నడవడిక, ప్రవర్తన ఇలా మనలోని కొన్ని లక్షణాలు ఎదుటి
వారికి నచ్చి పుడుతుంది . . కాని స్నేహం ఇవేం అవసరం లేకుండా . . .
ఒకసారి కలుస్తాం హాయ్ అంటాం . .
ఇంకోసారి కలుస్తాం . . ఆ రెండో సారికే నువ్వు మిత్రుడు అయిపోయి ఉంటావు . .
నువ్వు అనుకోక పోయిన ఎదుటి వాడు నిన్ను తన మిత్రుడుగాస్వీక రిస్తాడు . .
ఆ తర్వాత నీ గురించి తెలుసుకొని ఆ స్నేహం బంధాన్ని గట్టితరం గా చేసుకుంటారు . . ""
భగవంతుడు
కష్టాలు , బాధలు చెప్పుకోవడానికి ముందుగా మనకు రక్త సంబంధీకులైన అమ్మ,
నాన్న,అన్న,అక్క, తమ్ముడు,చెల్లెలు,బంధువులు ఇలా అందరినీ ఇచ్చాడు. . .
కానీ కొందరు మాత్రమే తమ కష్టాలు
వాళ్ళతో పంచుకుంటూ మిగితావాళ్ళు వారితో పంచుకోలే , ఇంకెవరితో  పంచుకోవాలో
తెలియక సతమతమవుతూ ఉండటం ఒకరోజు ఆ దేవుడు చూశాడు . .
అప్పుడు వాళ్ళ కోసం వాళ్ళ నీడలా
వెన్నంటే ఉండే ఒక మిత్ర బంధాన్ని భూమిపైకి పంపాడు . . . ఆ మిత్ర బంధం అనేది
పాకుతూ వస్తుంది . .పాత రోజుల్లో అబ్బాయి అబ్బాయి, అమ్మాయికి అమ్మాయి
మాత్రమే మిత్రుడు గా ఉండేవాడు . .అలాగే ఉండాలని ఒక నిబంధన ఉండేది . . కానీ
మారుతున్న సమాజానికి అనుగుణంగా మనిషి మారడం మొదలు పెట్టాడు అలా . . .
ఇప్పుడున్న కాలంలో పాత కాలానికి విరుద్దంగా స్నేహం కొనసాగుతుంది . . . . అంతా
మామూలై పోయింది . .
కష్టాలు , బాధలు, ఇలా ఏం కొత్త పని చేసినా వాళ్లతో పంచుకోవడం మామూలుగా జరుగుతుంది . . కానీ ఇక్కడ ఒక తప్పు జరుగుతుంది
అమ్మాయి
అబ్బాయి స్నేహంలో చాలా లొసుగులు న్నాయి. వీరి స్నేహంలో చాలా జాగ్రత్తలు
అవసరం కూడా . . .ఒకరు గట్టి మనస్తత్వం కలవారు ఉంటే ఇంకోరు సున్నితమైన
మనస్తత్వం కలవారు ఉంటారు . .
ఏ చిన్న మాట  పడినా బాధపడి అనుక్షణం
అలా ఎందుకు అన్నారో అని ఏడ్చేవారున్నారు  . . నువ్వు ఎన్ని మాటలు అన్నా
విని వదిలేసే వాళ్ళున్నారు . . ఇదంతా మాకు తెలుసునోయ్ అంటే నేను ఒప్పుకోను .
. ఎందుకంటే చాలా మంది మన మిత్రుడు చెప్పే విషయానికి ఎలా రియాక్ట్ అవ్ తాడొ
ఏమీ ఆలోచించకుండా . . చాలా మాటలు అనేస్తుంటారు . .తర్వాతా క్షమించమని
అడగడాలు ఇవన్నీ మామూలే కాని అవన్నీ లేకుండా స్వచ్చమైనా స్నేహం కోసం
ప్రయత్నించండి . . ఒక్కసారి ఆలోచించండి మనం ఏ విషయంలో ఏం చెప్తున్నామో అని .
. """" మన నోట్లో నుండి ఒక మాట బయటికి వచిందంటే దాని వలన కలిగే అన్ని
దుష్పరిణామాలకు నువ్వే కారణం అవుతావని """"  . .
ఇంకో విషయం మైత్రిలో అన్ని
మాట్లాడుకోవడం సహజం  . . అలా ఉండటం వల్ల కొన్ని పర్సనల్ విషయాలు కూడా
అడుగుతుంటారు . . దానికి మీరు చెప్ప దలచుకుంటే చెప్పండి లేకుంటే వారించండి .
.అంతే కాని మైత్రిని మాత్రం వదులు కోవద్దు . .  అలాంటి మిత్రుడు మీకు
జీవితంలో దొరక్క పోవచ్చు . . "" ఏదో మిత్రుడు అని క్లోజ్ గా
మాట్లాడుతున్నారనే ఏదైనా అడుగుతారు అందుకనే కోప్పడాలా . . లేదు మిత్రమా
నేను చెప్పలేను లేక ఇవ్వలేను అలా అడగకు నాకు నచ్చదు అని వారిస్తే ఏమైనా
అంటామా అనం కదా ((అప్పటికీ కూడా అడిగితే అప్పుడు మీకు తోచింది చేయండి)). .
. అలా కాకుండా బాధ పడి పోతే నీ కన్నా ఎక్కువగా బాధ పడె మేము ఇక్కడ ఉన్నాం .
(((అమ్మాయి అబ్బాయి స్నేహం నేను ఒకటి బాగా గమనించాను అమ్మాయి అబ్బాయిని అన్ని విషయాలు అడగొచ్చు కాని అబ్బాయి మాత్రం నోరు మెదప కుండా అన్నిటికీ సమాధానం చెప్తాడు . .
కాని తను ఏదైనా చెప్పి నప్పుడు , అడిగినప్పుడు తమనేమో అనుమానిస్తున్నట్లు, అవమానిస్తు భావిస్తున్నారు అలా ఎందుకు అనుకుంటారో ఏమో . . . అమ్మాయి అడిగినప్పుడు అబ్బాయి చెప్పినప్పుడు ఇదే విధంగా అబ్బాయి అడిగినప్పుడూ అమ్మాయి చెప్పడానికి ఏమౌతుంది . . అలా చెప్పలేక పోతే మీరు చేస్తుంది . . స్నేహమా లేక టైం పాస్ ఆ . . అంతగా చెప్పలేనిది అయితే ఇది చెప్పలేను చెప్పవలసిన టైం వచినప్పుడు చెప్తాను అని చెప్పండి . . ఏంటో వీళ్ళు ఒక్కొక్కరు ఒక్కో విధంగా ఉన్నారు . . ఎప్పుడూ మారతారో ఏంటో ??? ఒక పాత సామెత ఉంది అనుమానం ముందు పుట్టి ఆడపిల్ల వెనక పుట్టిందంట . . . చూడండి ఇది అందరికీ వర్తించదు . . . )))
ఒక సారి ఆలోచించండీ . .  .
ఏమైనా తప్పు చెప్పి ఉంటే క్షమించండి . .

8, నవంబర్ 2011, మంగళవారం

ఆ మార్పు మంచిదే అని తెలుసు..!!!


నేను…
ఎన్నో తప్పులు చేసుండొచ్చు..
ఎందరినో నొప్పించి ఉండొచ్చు…
భాధపడి ఉండొచ్చు…
భాధపెట్టి ఉండొచ్చు…
కన్నీరు కార్చుండొచ్చు…
ఓదార్చి ఉండచ్చు…
ధైర్యం ఇచ్చుండచ్చు…
దౌర్జన్యం చేసుండచ్చు…
కాదు అనలేక అవునని అనుండొచ్చు..
అవును అనాలని ఉన్నా కాదనుండచ్చు…
నిజాలని దాచుండొచ్చు…
అబద్దాలు చెప్పుండొచ్చు…
ఏది చేసినా..
ఎన్ని చేసినా..
నేనేంటో నాకు తెలుసు..
కన్నీటికి కరిగిపోవడం తెలుసు…
కోపంతో రగిలిపోవడం తెలుసు…
కరుణ కురిపించడం తెలుసు…
కరుకుగా మాట్లాడడం తెలుసు…
ఎన్నెన్ని నిజాలు కాల్చేస్తున్నా బయటకి నవ్వడం తెలుసు..
నవ్వీ నవ్వీ అలసిపోయి కన్నీటిలో కలవడం తెలుసు…
నాకు స్నేహం తెలుసు…
నాకు ప్రేమ తెలుసు…
ఆలోచనలని అదుపు చెయ్యడం తెలుసు…
ఆలోచనల్లో బ్రతికెయ్యడం తెలుసు…
చెడ్డ చేయ్యలనే ఆలోచన దరికి కూడా రానివ్వని తెలుసు…
పొరపాటు చేసానని తెలిసిన వెంటనే ఒప్పుకుంటానని నాకు తెలుసు…
నా అనుకున్న వారి కోసం నేను నన్ను మరచిపోతానని తెలుసు…
నేను మంచిని కాకపోవచ్చు..కాని చెడుని కాదని తెలుసు..
చలా తప్పులు చేసుండచ్చు…అవి తెలిసి చెయ్యలేదని తెలుసు…
అవి మళ్ళి చెయ్యలేనని తెలుసు..!!!
నాకు నేనేంటో తెలుసు..!!!
నేను మారుతున్నాని తెలుసు…మారుతుంటానని తెలుసు…
కాని ఆ మార్పు మంచికే అని తెలుసు…
ఆ మార్పు మంచిదే అని తెలుసు..!!!