ఆకాశం అసూయ పడుతున్నది నా మీద

ఆకాశం అసూయ పడుతున్నది నా మీద
నక్షత్రాలకు పెరుగుతుంది కొపం అంతులేనంత
ప్రజల హ్రుదయాలు రగులుతున్నై బరింఛలేనంత
ఎదుకు....
చంద్రుని మించిన మీ లాంతి నెస్తం నా సొంతమైనందుకు....





జాబిలి నీవని...
వెన్నెల మీ స్నెహమని... తలసి
అమవాస్య అని మరచి..
వెచి చూస్తున్నను..
మీరు వస్తారని...
రారని రాలెవని... చూసె నా కనులకు తెలిసినా..!!
వెచి చూసె నా మనసుకి తెలియదు....



అందమైన గులాబిని చూసాను, మీ నవ్వె అనుకున్నాను...
అందుకోవాలని చెయి చాసాను, దాగి ఉన్న ముల్లుని చూసి వెనుదిరిగాను....
ఆందుకోలెనెమో అని నిరాశ కలిగింది... కాని....
అందుకోవాలనే అశ ఉంది...
అందుకె వెచి ఉన్నాను...
ముల్లున్న... ఎదలో గుచ్ఛు కుంటున్నా... భరిస్తాను..
నా మనుసులో దాసుకుంటాను....



పువ్వులో లేని అందం
మీ నవ్వులో చూసాను
ఆ క్షణమె నిన్ను ఆరాదించాను
ఈ ఆరాదన ప్రెమ అని  అనలెను
అలా అని కాదని అనుకోలెను
ఇది ప్రెమె అయితే
నా ప్రెమ నువ్వె ....!!!



వీచె గాలిలొ
వర్షించె మెఘంలో
పూచె పువ్వులో
పసిపాప నవ్వులో
వెతికాను నా నెస్తాన్ని...
నా కిస్తమైనా మీ స్నెహాన్ని...

మెరిసె తారలో
మయ్యూరి నాత్యంలో
జాలువారె జలపాతంలో
జల జల పారె సెలయెతిలో
వెతికాను ఓ పువ్వుని
నా కిస్టమైనా మీ నవ్వుని
మీరు... మీ నవ్వు....
నెను వెతికే చొట.. ఉన్న.. లెకున్న... నిరాశే లెదు...
నా మనసులోనే ఉన్నవనే ఆశ తప్పా.....!!!





అశయాల సాదనలో
విజయాల సాదనలో
అపజయాల నిర్బందంలో
అవరోదాల సమరంలో
ఏ ఎత్తుకు ఎదిగినా
ఏ లొతుకు జారినా
తొడునై... నీడనై...
మీ మొమున చిరునవ్వునై.
వత్సరాలు మారినా...
సతజన్మలు దాటినా...
నిలిచి ఉంటా నెస్స్తమా...
వీడలెని బంధమా...




ఒక్కసారి పిలిచి చూడు నెస్తం
గగన సిగలో ససిని తెచ్ఛి  
మీ పిలుపుకు కానుకగా ఇస్తా....