3, ఫిబ్రవరి 2012, శుక్రవారం

నీ”వై” నా “వై”

ఏదైనా కానీ, ఏమైనా కానీ మరణం దాకా ప్రేమించడమే జీవితానికి అర్ధం
ప్రేమ తోడుంటే తుఫానులైనా లోకం ఏమనుకున్నా ప్రేమే, ప్రేమే పరమార్ధం.
ప్రేమించడమంటే అంత సులభం కాదు! నిన్ను నువ్వు అర్పించుకోనిదే అది అర్ధం కాదు
ప్రతి క్షణం హృదయాన్ని వెలిగించే వుండాలి ! వేరే ఆలోచనకు తావే లేదు.

అటు అలజడి, ఇటు అలజడి
ఎటు అడిగిడితే అటు గుండె సడి
తణువు అణువణువు భావాల పూల పుప్పొడి
మనువులో వెన్నెల నిప్పుల అనుభవాల వేడి
హృదయంలో మల్లెల మాటల సువాసనల తడి.

మంచివారు ఎప్పుడూ ఇలాగే వుంటారేమో!
పూలలో పరిమళాలై దాగివుంటారేమో!
దేశమంతా గుండెతడి కోల్పోతున్న ఎడారి
హృదయదాహంతో సాగుతున్న నేనో బాటసారి
నీవు నాకోసమే పొంగిపొర్లే గోదావరి.

నమ్మకం ఒకరోజు అపనమ్మకం అవుతుందేమో
నిమ్మలించడానికి హృదయాన్ని కాస్త సిద్ధం చేసుకుంటా!
గుండెలయ నాకు చెప్పకనే తప్పుతుందేమో జాగ్రత్తగా మెలకువనై వుంటా!
ప్రేమించడం అంత సులభంకాదని తెలుసు.

అందుకే కన్నుల్లో కన్నీటిని జీవితాంతం నిలువ వుంచుకుంటా!
కవిత్వ రహస్యం తెలిసిన వారికే ప్రేమించడం చేతనవుతుందని తెలిసి
నీకోసం జీవితకాలం ఎదురుచూస్తుంటా!

ఉదయం సాయంత్రం కాలం ఊపే ఊయల
ప్రేమ నిండిన హృదయం తరగని చెరగని
ధూప దీప నైవేద్యం అందుకునే కోవెల
తెల్లవారకనే మీకోసం కవితా గానం చేస్తుంది ఈ కోయిల.

పొద్దుపై వెలుగు కవిత లిఖిస్తూ సూర్యుడు
చీకటిపై వెన్నెల కథ రచిస్తూ చంద్రుడు
పగలూ రేయి జీవితాన్ని రచిస్తూ మీ కవి మిత్రుడు

కామెంట్‌లు లేవు: