అందుకే నమ్మకు నేస్తం...

ఒకప్పుడు తన అమాయకమైన కళ్ళల్లొ...

ఆనందపు స్వప్నాలతొ కలకలలాడేవి...బ్రతుకు పరుగులు తీసే ప్రవాహంలా సాగేది..నేడు ఒంటరిగా ఎవరికొసమో ఎదురు చూస్తుంది...నిట్టూర్పుల వేడితొ సెగలు రేపుతూ..తన ఒంటరి వయస్సుకి చలి కాచుకుంటుంది...దిగులుగా.. దీనంగా... పొగొట్టుకున్న దాన్నీ..పొందాలనే ఆశతొ..శూన్యం వంకా.. సుదీర్ఘ తీరం వంకా చూస్తున్నట్లుంది...అందమైన ఆ కళ్ళు వెనుక ఉన్నఆగాధలలొ..అంతులేని నీరీక్షణ...ఏదొ తెలియని ఆవేదన...గుండెల్లొ గతాన్నీ... గడిపిన జ్ఞాపకాలనీ నింపుకొని...గుప్పెట్లొ తనకే తెలిసిన రహస్యాలను దాచుకొని...ఎవరి కొసమో చైతన్యపు అంచుమీద ఎదురుచూస్తుంది...వ్యధా చిహ్నితమైన తన నేత్రాల క్రింద ఇంకా నలుపు చారలు చెరగలేదు...చిన్నప్పటి ఆదర్శాలు ... అహంకారాలు ఇంకా నశించలేదు...గుండెకు గుచ్చుకున్న తన జ్ఞాపకాల మువ్వలతొ...తన జీవితం మీద తానే నిద్రపొయింది...అందుకే నమ్మకు నేస్తం... నవ్వలేనివాడిని.. పువ్వులు చిదిమేవాడిని...!